En wederom was het vandaag Hollands weer met Taiwanese temperaturen.
De wind was gelukkig wat minder maar af en toe kwam er nog wel een verdwaalde druppel naar beneden vallen.
Volgens Ally was nu eindelijk de winter ingetreden in Taiwan, ondanks het feit dat er toch nog 21 graden op de teller stond.
Na een stevig ontbijtje werden we opgehaald om naar The National Museum of Marine Biology & Aquarium te gaan. Onderweg klonken doffe knallen en stegen er hier en daar grote rookwolken op.
Bleek dat het Taiwanese leger zo ongeveer naast de doorgaande weg een complete oefening had georganiseerd.
Dit hadden wij niet bij onze reis geboekt, dit was spontaan georganiseerd waarvoor dank!
Na zo'n 20 minuten gezigzagd te hebben tussen de bomkraters kwamen we dan toch heelhuids aan bij het aquarium.
Hier is zo ongeveer alles te bewonderen wat er in en om de wateren in de wereld leeft.
Bakken vol met Nemo's en Dory's, pinguins, zeehonden, kwallen, zoute haringen, kibbelingen, gerookte zalm, van alles zwemt daar rond.
Natuurlijk worden er ook de nodige shows verzorgd, alleen gaat dat dus allemaal in het chinees.
Het schijnt dat de Taiwanese mevrouw die het commentaar bij de show verzorgd een hele hoop nuttige informatie verstrekt over de betreffende diersoort, bijvoorbeeld wat ze eten, hoe oud ze worden en hoeveel jongen ze krijgen.
Maar als je daar als gewone hollander die 3 woorden chinees spreekt naar staat te luisteren klinkt het alsof ze je de huid vol staan te schelden.
De beestjes zijn leuk, maar de Taiwanese bezoekers die daar rond lopen zijn vaak nog leuker.
Rare outfits, aparte mutsjes en gewapend met selfiesticks, het kan daar niet gek genoeg.
Daar zou je zo ook een heel park mee kunnen vullen.

Na een paar uurtjes rondstruinen werden we weer opgehaald en teruggebracht naar het hotel.
Even opfrissen en daarna een hapje eten bij Smokey Joe's...klinkt niet echt Taiwanees en dat is het ook niet.
Mika vond het super, die liep de hele week al te zeuren om pizza en patat dus die kon z'n hart ophalen.
Het was ook heerlijk, Mika had een cheeseburger zo groot als z'n hoofd met frietjes en gefrituurde uienringen.
Ik had zelf een burrito van een halve meter met kip en salsa en een emmertje cola, de dames hadden pasta en risotto.
Uiteindelijk is toch bijna alles opgegaan want we hadden een beretrek.
Siri en oma zijn daarna weer naar het hotel gegaan, Mika, Nicole en ik zijn nog even naar de nightmarket gelopen om nog een
kadootje te scoren voor Siri die de 30e jarig is, en om pilletjes te halen voor mezelf.
Ik ben sinds vanmiddag zo ongeveer m'n stem kwijt.
We zijn een klein apotheek-achtig zaakje ingelopen met een hele aardige mevrouw achter de toonbank die perfect, accentloos chinees sprak maar dus geen ene letter engels... probeer dan maar eens duidelijk te maken wat het probleem is.
Gelukkig had ze snel door wat er aan de hand was en kreeg ik een doosje in de vingers gedrukt met alleen maar chinees opschrift, met 20 behoorlijk grote pillen.
Uit de rare bewegingen die ze maakte begreep ik dat ik op de pillen moest zuigen.
Op weg terug naar het hotel meteen maar een pilletje genomen, en een uurtje later nog maar eentje en zowaar...het lijkt er op dat m'n stem weer terug is...
Morgen weten we het zeker.

Morgen vertrekken we hier uit Kenting (aaahhhh...) en reizen we op de kaart gezien weer naar boven, naar Taichung, ongeveer
halverwege Taiwan aan de westkant.
Daar zullen we één nachtje blijven, voor de ontmoeting met de biologische moeders van de kindertjes op 30 december, Siri's verjaardag.
Spannend....

Morgen meer, bedankt voor het lezen zover, voel je vrij om een berichtje achter te laten, graag zelfs...

Groetjes, of zoals ze hier in Taiwan zeggen...Houdoe!