Biologische mama's...
Door: Marco
Blijf op de hoogte en volg Marco
30 December 2016 | Taiwan, Taichung
Pfffff......wat een dag, wat een dag...
Een dag vol emoties, pieken en dalen maar wel een mooie, zeer bijzondere dag.
Vandaag werd mijn kleine meisje 8 jaar en dat in haar geboorteland Taiwan.
Gisteravond hadden het grote meisje en ik de hotelkamer nog even versierd dus toen ze wakker werd was ze blij verrast.
Ze vond het helemaal geweldig. "Het enige wat ik op m'n verjaardag mis deze keer is een taart", zei ze nog, niet wetende dat Ally mij al had verteld dat ze stiekem een taart had geregeld.
Ik kan jullie vertellen, qua taarten is het hier in Taiwan véél beter geregeld dan in Nederland maar daarover later meer.
Natuurlijk was het eerst tijd om kadootjes uit te pakken. Vanuit Nederland hadden we al een paar kadootjes meegenomen, maar afgelopen dagen hadden we op de nightmarket ook nog één en ander gescoord zonder dat ze het wist.
Na uitpakken was het tijd om te douchen en te ontbijten want om half 11 werden we verwacht bij de "Garden of Hope Foundation", het opvanghuis waar de biologische moeder van Siri tijdens en na haar zwangerschap is opgevangen en begeleid.
Buiten stond Jean, de maatschappelijk werkster ons al op te wachten.
Eenmaal binnen werden we naar een kamertje gedirigeerd waar Siri's biologische moeder op ons zat te wachten...met een taart voor Siri!
Het was een bijzonder emotioneel weerzien... Siri heeft haar geknuffeld en bij haar op schoot gezeten en heel veel vragen gesteld. Er zijn over en weer kadootjes uitgewisseld, Siri kreeg een mooi knuffelbeest en een fotoboekje met foto's van de Taiwanese familie.
Als verrassing heeft Siri (en wij) via Skype kennis gemaakt met haar Taiwanese oma, de moeder van haar biologische moeder, die pas een dag tevoren op de hoogte was gebracht over het bestaan van Siri.
Ze was heel blij dat ze haar kleindochter nu op deze manier kon zien.
Onder het genot van een stukje heerlijke Taiwanese taart, mooi versierd met vers fruit en chocolade, werden er over en weer vragen gesteld over de familie, werk, gezondheid en alles wat er verder in Siri en ons op kwam.
Siri's birthmother vroeg ons of ze Siri even mee mocht nemen naar buiten. Siri zou normaal nooit zomaar met iemand mee gaan en zeker niet met iemand die ze niet kan verstaan.
Maar deze keer ging ze zonder problemen mee, samen met Grace, de andere maatschappelijk werkster.
Na een kwartiertje kwam het spul weer binnen, Siri voorop met een grote tas van de supermarkt gevuld met koekjes, snoepjes en allerlei andere snaaierijen...
Vervolgens zijn we met z'n allen gaan lunchen bij een chinees (ach, meen je dat nou?:-)
Zo eentje met een onleesbare, want in het chinees, menukaart en jawel, u raadt het al...geen plaatjes.
Maar we hebben er heerlijk en voor weinig gegeten.
Na de lunch was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen en dat was niet makkelijk...dat hoef ik julie niet uit te leggen.
De vorige keer was het al zwaar, deze keer was het nog zwaarder...
We werden door Miss O. naar het volgende adres gereden voor een ontmoeting met de birthmother van Mika.
Zij is aktief in de kerkelijke gemeenschap daar en zodoende hadden we daar ook de ontmoeting.
Ook hier was het weer een emotioneel weerzien, deze keer was er maar één zusje meegekomen.
Dit zusje heeft een andere papa maar ze lijkt als twee druppels water op Mika!
Mika's biologische moeder is een heel ander type dan die van Siri.
Ze zegt wat ze denkt, ook al is dat niet altijd even handig. Heel herkenbaar, want Mika doet precies hetzelfde.
Mika's taiwanese zusje maakte voor iedereen een tekening met zijn of haar lievelingsdier terwijl wij rustig over en weer vragen konden stellen.
De birthmother was onlangs verhuisd en in de verhuizing alle foto's van Mika kwijt geraakt.
Dus hadden wij vanuit Nederland een pakket met meer dan 130 foto's meegenomen vanaf z'n geboorte tot nu. Dat werd heel erg gewaardeerd.
Er werd tussen de maatschappelijk werksters en de birthmother heel wat afgekletst, en mijn indruk was dat niet alles aan ons werd vertaald dus wat er precies gezegd is....geen idee.
Er werden ook hier weer over en weer kadootjes uitgewisseld.
Wij hadden voor de birthmothers in nederland hangertjes laten maken in de vorm van een hart met daarop de vingerafdruk van de kinderen gegraveerd.
Deze kettinkjes vielen erg in de smaak.
Na een paar uurtjes moesten wij ook hier helaas weer met veel pijn in ons hart afscheid nemen.
Je weet nooit hoe lang het weer duurt voor je elkaar weer ziet.
Als het aan Siri ligt gaan we over 2 jaar weer naar Taiwan, als het aan mij ligt emigreren we gewoon naar Taiwan. Ik kan hier prima leven en de kindertjes kunnen vaker hun biologische familie zien dus why not? Ik ben voor...nu Nicole en de kids nog mee zien te krijgen.
Vanuit Taichung is het ongeveer 2,5 uur rijden naar Taipei dus we hebben onderweg even de oogjes dicht gedaan.
Bij aankomst werden we opgewacht door Ally en zijn we meteen door gegaan voor het verjaardagsdiner bij een typisch Taiwanees restaurant, de Texas Roadhouse. ;-)
Hier hebben we heerlijke steaks, giga hamburgers en garnalenspiezen naar binnen zitten werken.
Als klap op de vuurpijl had Ally ook een taart voor Siri geregeld dus in plaats van geen had ze nu ineens 2 taarten.
De taart werd binnen gebracht door het personeel van de Texas Roadhouse die haar daarna uit volle borst toezong.
Tsja, de taarten.... Ik weet niet of er toevallig iemand mee leest die in de taartelarij zit of iemand kent die er iets mee te maken heeft, maar ik heb nog een goeie tip...
Als je in Taiwan een taart koopt bij een banketbakker wordt die in een mooie luxe doos geleverd.
Niet in zo'n platte met van dat dunne flapkarton, nee...echt een mooie luxe kadodoos.
En daarbij een kunststof taartschep/mes die verdomde goed snijdt/schept.
Als klap op de vuurpijl (om maar even in oud en nieuw termen te blijven) leveren zij ook nog de kartonnen bordjes en de plastic vorkjes mee!
En dat alles voor 1 prijs in hetzelfde pakket!
Op het werk staan we altijd te hannesen met servetjes omdat de bordjes weer vergeten zijn of moeten we in het restaurant beneden weer plastic bestek gaan halen.
Thuis zit je met een vaatwasser vol bordjes en vorkjes.
Di's toch veul hendiger!
Het is hier nu 01.50u, bij jullie is het nu 18.50.
Over 24 uur zit ik al in 2017 terwijl jullie er nog even op moeten wachten.
Ik ben een klein beetje gesloopt door alle indrukken en vooral alle emoties...
Ik weet niet of ik voor het nieuwe jaar nog een update plaats, maar mocht het niet zo zijn dan wens ik jullie allemaal alvast een hele fijne jaarwisseling toe!
Ik ga morgen kijken of ik nog ergens oliebollen oftewel "oilballs" kan scoren hier, maar ik denk het niet...:-)
En dan 's avonds lekker op de bank kijken naar de oudejaarsconference van de in Taiwan wereldberoemde cabaretier Ping Pong Guzman
Stay tuned, laat een berichtje achter als je wilt.
Wordt erg gewaardeerd! :-)
Een dag vol emoties, pieken en dalen maar wel een mooie, zeer bijzondere dag.
Vandaag werd mijn kleine meisje 8 jaar en dat in haar geboorteland Taiwan.
Gisteravond hadden het grote meisje en ik de hotelkamer nog even versierd dus toen ze wakker werd was ze blij verrast.
Ze vond het helemaal geweldig. "Het enige wat ik op m'n verjaardag mis deze keer is een taart", zei ze nog, niet wetende dat Ally mij al had verteld dat ze stiekem een taart had geregeld.
Ik kan jullie vertellen, qua taarten is het hier in Taiwan véél beter geregeld dan in Nederland maar daarover later meer.
Natuurlijk was het eerst tijd om kadootjes uit te pakken. Vanuit Nederland hadden we al een paar kadootjes meegenomen, maar afgelopen dagen hadden we op de nightmarket ook nog één en ander gescoord zonder dat ze het wist.
Na uitpakken was het tijd om te douchen en te ontbijten want om half 11 werden we verwacht bij de "Garden of Hope Foundation", het opvanghuis waar de biologische moeder van Siri tijdens en na haar zwangerschap is opgevangen en begeleid.
Buiten stond Jean, de maatschappelijk werkster ons al op te wachten.
Eenmaal binnen werden we naar een kamertje gedirigeerd waar Siri's biologische moeder op ons zat te wachten...met een taart voor Siri!
Het was een bijzonder emotioneel weerzien... Siri heeft haar geknuffeld en bij haar op schoot gezeten en heel veel vragen gesteld. Er zijn over en weer kadootjes uitgewisseld, Siri kreeg een mooi knuffelbeest en een fotoboekje met foto's van de Taiwanese familie.
Als verrassing heeft Siri (en wij) via Skype kennis gemaakt met haar Taiwanese oma, de moeder van haar biologische moeder, die pas een dag tevoren op de hoogte was gebracht over het bestaan van Siri.
Ze was heel blij dat ze haar kleindochter nu op deze manier kon zien.
Onder het genot van een stukje heerlijke Taiwanese taart, mooi versierd met vers fruit en chocolade, werden er over en weer vragen gesteld over de familie, werk, gezondheid en alles wat er verder in Siri en ons op kwam.
Siri's birthmother vroeg ons of ze Siri even mee mocht nemen naar buiten. Siri zou normaal nooit zomaar met iemand mee gaan en zeker niet met iemand die ze niet kan verstaan.
Maar deze keer ging ze zonder problemen mee, samen met Grace, de andere maatschappelijk werkster.
Na een kwartiertje kwam het spul weer binnen, Siri voorop met een grote tas van de supermarkt gevuld met koekjes, snoepjes en allerlei andere snaaierijen...
Vervolgens zijn we met z'n allen gaan lunchen bij een chinees (ach, meen je dat nou?:-)
Zo eentje met een onleesbare, want in het chinees, menukaart en jawel, u raadt het al...geen plaatjes.
Maar we hebben er heerlijk en voor weinig gegeten.
Na de lunch was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen en dat was niet makkelijk...dat hoef ik julie niet uit te leggen.
De vorige keer was het al zwaar, deze keer was het nog zwaarder...
We werden door Miss O. naar het volgende adres gereden voor een ontmoeting met de birthmother van Mika.
Zij is aktief in de kerkelijke gemeenschap daar en zodoende hadden we daar ook de ontmoeting.
Ook hier was het weer een emotioneel weerzien, deze keer was er maar één zusje meegekomen.
Dit zusje heeft een andere papa maar ze lijkt als twee druppels water op Mika!
Mika's biologische moeder is een heel ander type dan die van Siri.
Ze zegt wat ze denkt, ook al is dat niet altijd even handig. Heel herkenbaar, want Mika doet precies hetzelfde.
Mika's taiwanese zusje maakte voor iedereen een tekening met zijn of haar lievelingsdier terwijl wij rustig over en weer vragen konden stellen.
De birthmother was onlangs verhuisd en in de verhuizing alle foto's van Mika kwijt geraakt.
Dus hadden wij vanuit Nederland een pakket met meer dan 130 foto's meegenomen vanaf z'n geboorte tot nu. Dat werd heel erg gewaardeerd.
Er werd tussen de maatschappelijk werksters en de birthmother heel wat afgekletst, en mijn indruk was dat niet alles aan ons werd vertaald dus wat er precies gezegd is....geen idee.
Er werden ook hier weer over en weer kadootjes uitgewisseld.
Wij hadden voor de birthmothers in nederland hangertjes laten maken in de vorm van een hart met daarop de vingerafdruk van de kinderen gegraveerd.
Deze kettinkjes vielen erg in de smaak.
Na een paar uurtjes moesten wij ook hier helaas weer met veel pijn in ons hart afscheid nemen.
Je weet nooit hoe lang het weer duurt voor je elkaar weer ziet.
Als het aan Siri ligt gaan we over 2 jaar weer naar Taiwan, als het aan mij ligt emigreren we gewoon naar Taiwan. Ik kan hier prima leven en de kindertjes kunnen vaker hun biologische familie zien dus why not? Ik ben voor...nu Nicole en de kids nog mee zien te krijgen.
Vanuit Taichung is het ongeveer 2,5 uur rijden naar Taipei dus we hebben onderweg even de oogjes dicht gedaan.
Bij aankomst werden we opgewacht door Ally en zijn we meteen door gegaan voor het verjaardagsdiner bij een typisch Taiwanees restaurant, de Texas Roadhouse. ;-)
Hier hebben we heerlijke steaks, giga hamburgers en garnalenspiezen naar binnen zitten werken.
Als klap op de vuurpijl had Ally ook een taart voor Siri geregeld dus in plaats van geen had ze nu ineens 2 taarten.
De taart werd binnen gebracht door het personeel van de Texas Roadhouse die haar daarna uit volle borst toezong.
Tsja, de taarten.... Ik weet niet of er toevallig iemand mee leest die in de taartelarij zit of iemand kent die er iets mee te maken heeft, maar ik heb nog een goeie tip...
Als je in Taiwan een taart koopt bij een banketbakker wordt die in een mooie luxe doos geleverd.
Niet in zo'n platte met van dat dunne flapkarton, nee...echt een mooie luxe kadodoos.
En daarbij een kunststof taartschep/mes die verdomde goed snijdt/schept.
Als klap op de vuurpijl (om maar even in oud en nieuw termen te blijven) leveren zij ook nog de kartonnen bordjes en de plastic vorkjes mee!
En dat alles voor 1 prijs in hetzelfde pakket!
Op het werk staan we altijd te hannesen met servetjes omdat de bordjes weer vergeten zijn of moeten we in het restaurant beneden weer plastic bestek gaan halen.
Thuis zit je met een vaatwasser vol bordjes en vorkjes.
Di's toch veul hendiger!
Het is hier nu 01.50u, bij jullie is het nu 18.50.
Over 24 uur zit ik al in 2017 terwijl jullie er nog even op moeten wachten.
Ik ben een klein beetje gesloopt door alle indrukken en vooral alle emoties...
Ik weet niet of ik voor het nieuwe jaar nog een update plaats, maar mocht het niet zo zijn dan wens ik jullie allemaal alvast een hele fijne jaarwisseling toe!
Ik ga morgen kijken of ik nog ergens oliebollen oftewel "oilballs" kan scoren hier, maar ik denk het niet...:-)
En dan 's avonds lekker op de bank kijken naar de oudejaarsconference van de in Taiwan wereldberoemde cabaretier Ping Pong Guzman
Stay tuned, laat een berichtje achter als je wilt.
Wordt erg gewaardeerd! :-)
-
30 December 2016 - 19:27
Siska:
WoW wat een prachtig verhaal!!
Fijne jaarwisseling morgen -
30 December 2016 - 19:33
Bianca:
Wauw.
ik laat een berichtje achter omdat je het vraagt -
30 December 2016 - 19:50
Dagmar & Co:
Jullie hebben een pittig maar o zo bijzondere dag achter de rug. Mooie herinneringen gemaakt en gedeeld en geen afscheid voor altijd. Hopelijk een rustige nacht voor jullie allemaal en over een paar uurtjes begint voor jullie de laatste dag van het jaar! H A P P Y N E W Y E A R! -
30 December 2016 - 20:51
Maris:
Wauw, wat lees ik graag naar jullie verslagen/verhalen! Echt helemaal super...
Fijne jaarwisseling en geniet nog daar,
Liefs maris -
30 December 2016 - 21:01
Teuni:
Wat een verhaal, heb de tranen in m'n ogen
Maar wat een mooie dag en zo fijn dat ze de moeders hebben ontmoet en zoveel dingen hebben kunnen delen. Super mooi
En zo mooi geschreven Marco
Ik wens jullie ook een hele mooie jaarwisseling en een heel goed en gezond 2017
En geniet nog van alle mooie dingen de komende week
Gr Teuni Wim -
30 December 2016 - 22:01
Chantal:
Geweldig! Enne..... jij moet een boek gaan schrijven. -
30 December 2016 - 22:31
Monique:
Prachtig, prachtig om dit te lezen!! En wat leuk om er nu ook de beelden bij te hebben. Om te zien hoe de biologische moeders er uit zien!! Onze kleindochter zal deze verjaardag niet vergeten, dat is een ding wat zeker is!!
Ze kan nu met trots zeggen dat ze 3 oma's heeft en wat zal die Taiwanese oma blij zijn geweest om te horen en te zien dat ze zo'n bijdehante kleindochter heeft. En de oma die nu hier dat berichtje typt, om 22.24 uur plaatselijke Hoogerheidese tijd, leest maar heel snel over die emigratie-ideeën heen, want die heeft jullie liever wat dichter in de buurt. Arnhem is wat ons betreft al ver genoeg.
Schatten wij wensen jullie allemaal een goede jaarwisseling, of zoals ik uit Luxemburg de wens kreeg : wünschen wir Ihnen einen guten Rutsch - ohne zu fallen natürlich, auch wenn es ein wenig 'feucht'wird, und das Allerbeste für 2017, vor allem Gesundheit - der Rest geht dann (fast)von allein.
Wir freuen uns auf das Wiedersehen !
Een knuffel voor jullie allemaal van opa en oma!!
-
30 December 2016 - 22:56
Nicole Koskamp:
Wauw.....wat een bijzondere dag!! Wat prachtig dat dit kan....zoooooo mooi en waardevol voor allemaal!! Geniet nog lekker na en alvast een fijne jaarwisseling gewenst.
Groetjes Nicole -
31 December 2016 - 10:47
Inge Vranken:
Hoe geweldig is dit zeg....ik krijg er gewoon tranen van in mijn ogen!! Prachtig om de adoptie-driehoek zo in ere te houden...hier kunnen jullie nog lang van nagenieten!! Wij wensen jullie alvast een hele fijne jaarwisseling met gegarandeerd geweldig chinees vuurwerk!!! -
31 December 2016 - 10:57
Marnie:
Wat hebben jullie gisteren een geweldige dag gehad ! De hele vakantie is natuurlijk super, maar gisteren nog net ff wat meer ! En Marco, in het kader van werk naar werk, ik zeg schrijven is ook nog een optie :-)
Maar een fijne jaarwisseling en geniet nog lekker van jullie vakantie ! -
31 December 2016 - 13:26
Marion :
Wat een bijzondere dag en wat een mooi verhaal! Wij wensen jullie ook een fijne jaarwisseling en nog een hele fijne vakantie! -
31 December 2016 - 15:26
Nettie Van Loon:
wat mooi dat het zo kan maar wel heel emotioneel. ook voor jullie een fijne jaarwisseling en een gezond en gelukkig 2017 -
31 December 2016 - 17:02
Natasja Van Der Heijden :
Poeke,
Aller eerst de beste wensen voor 2017 voor jouw en je gezin. Mocht je in 2017 gaan immigreren nou dan kom ik je zeker opzoeken lijkt me geweldig Taiwan. Als je joywvreis verslag leest hebben jullie een geweldige reis met heel veel emotion.
Maak je geweldige reis af ik lees met veel plezier je verslag. Houdoe!!!!! -
31 December 2016 - 18:24
Simone:
Lieve allemaal,
Wat een bijzondere dag en bijzondere reis tot nu toe alweer. Mooi wat jullie beide kids op deze manier mee kunnen geven. En er natuurlijk ook zelf aan inspiratie aan over houden ;-). Ik lees nog niet concreet dat jullie de woningmarkt daar al hebben onderzocht, dus gelukkig voor ons kunnen we in het nieuwe jaar (voor jullie nu al en voor ons over 5,5 uur) gezellig voor een kop koffie afspreken. Anders moeten wij de Chinese woningmarkt gaan verkennen, dan is het 'slechts' een boottocht (denk ik??).
Alle goeds voor het nieuwe jaar van ons allemaal! Geniet heerlijk van jullie vakantie! XXXX -
01 Januari 2017 - 01:53
Esther Maassen:
Wat een dag voor jullie is dit geweest, maar fijn dat het zo kan. Voor jullie, de kids en de biologische moeders. Super dat jullie dit zo doen!! -
01 Januari 2017 - 13:39
Jessica :
Wauw, kippenvel bij het lezen van jullie verslag! Wat een bijzondere, emotionele dag moet dat geweest zijn. Hier ook een mannetje wat maar 1 grote wens heeft, zijn Taiwanmama ontmoeten. Wat hoop ik voor hem dat deze wens ook uit mag komen -
03 Januari 2017 - 09:04
Mireille:
Wauw kippenvel wat een bijzondere dag moet dat geweest zijn echt prachtig om te lezen. Alle goeds voor het nieuwe jaar en geniet nog lekker van jullie vakantie. -
04 Januari 2017 - 00:09
Claudia:
Wat een mooi verhaal, wat moet dat speciaal geweest zijn!
Ik heb het met een brok in mijn keel zitten lezen... Jay was ook onder de indruk ' Mama, heb je een traan?'
Neejjj -
08 Januari 2017 - 13:19
Emmy:
Mooi en emotioneel verhaal hoor, mooi ook dat het zo kan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
