Reis en dag 1

Sorry, sorry.....
Iets later dan de bedoeling was maar hier dan toch het eerste berichtje van Taiwanese grond.
Allereerst iedereen een vrolijk kerstfeest!!
Ik heb er eigenlijk niet zo'n benul van, met zo'n 26 graden op de thermometer overdag.
Chestnuts roasting on an open fire wordt hier dan al snel gewoon een lekkere BBQ.
Overigens...de kerstversiering hier in Taiwan is alom aanwezig soms nog mooier en uitbundiger dan bij ons.
Laten we bij het begin beginnen, het vertrek op Schiphol.
Onze vlucht vertrok een uur later dan gepland, met dank aan een haperend computersysteem.
Ja lieve IND-collega's...ook hier zijn ze waarschijnlijk net overgegaan op DWR.
Met de hand stonden de lieve, ietwat overjarige grondstewardessen met het zweet op hun bovenlip alle boardingcards te controleren.
Het computersysteem van de Boeing waarin we vlogen werkte gelukkig wel goed, de eerste etappe naar Hong Kong verliep gladjes, mede door
de goede zorg van de eveneens ietwat belegen steward/stewardessen. Je kunt de KLM in ieder geval niet beschuldigen van leeftijdsdiscriminatie.
In Hong Kong werden we het vliegtuig uitgejaagd en mochten we ons 3 uur zelf vermaken.
Degenen onder ons die er ooit geweest zijn weten het wel...prima vliegveldje!
En een tip voor degenen die ooit ook zo'n reis willen gaan maken: neem oma, die slecht ter been is ook mee.
Scheelt je een hele hoop wachttijd, je krijgt overal voorrang, je mag via de personeelsingang door de douane, kortom...alleen maar voordelen!
De tweede etappe ging van Hong Kong naar Taipei met Cathay Pacific, overigens ook weer met een uur vertraging.
Dit vluchtje duurde een kleine 2 uur. Hier overigens geen T.H.T.(Tenminste Houdbaar Tot) personeel, integendeel...:-)
In Taipei zijn we opgehaald door mr. Guide Henry en naar ons hotel gebracht.
Het was zo heerlijk, echt een gevoel van thuiskomen.
Even opfrissen en meteen fff een hapje doen op ons "vertrouwde" adresje in de "Urban One Foodcourt".
De steak die ze daar serveren lieve mensen... heerlijk!!
Ik zou zeggen mocht je daar ooit eens in de buurt zijn....
Als afsluiting hebben we nog even een Caramel Macchiato van de Starbucks over onze steak heen gegooid om vervolgens met een welgevuld buikje, totaal gesloopt en zonder enig benul van tijd in bedje te kruipen.

Vandaag hebben we een beetje uit kunnen slapen.
Om half 10 vanochtend stonden Ally (Mrs. Guide) en Miss O. ons op te wachten met het taxibusje om ons 400km naar het zuidelijkste puntje
van Taiwan te brengen, naar Kenting.
Miss O...het klinkt als een personage uit een spannende James Bond film.
Dat is het niet, al kan ze wel zo rijden als James Bond. Het verkeer in Taiwan is niet te vergelijken met Nederland.
Inhalen doen ze zowel links als rechts, 2 baans wordt 3 baans, 3 baans is 4 baans, groen is groen en rood is soms ook groen...
Vandaag moest Miss O. ook weer vol in de ankers omdat er twee auto's die naast elkaar voor ons reden op het laatste moment op de rem
moesten. Op tijd remmen was onmogelijk, maar zij wist de taxibus dusdanig te manoevreren dat ze precies tussen de twee auto's
terecht kwam, met aan beide kanten nog een kleine 10 centimeter over...
Uiteindelijk zijn we heelhuids aangekomen in ons hotel, Hotel Caesar Park.
Mooi hotel, mooie kamers van alle gemakken voorzien.
Nicole en ik hebben net de Night Market verkend en wat te eten gescoord.
Het is weer een vertrouwd gevoel om hier rond te lopen, om ook zelf een toeristische attractie te zijn, steeds weer aangekeken te worden alsof je van een andere planeet komt.
Af en toe wordt je aangesproken door een dappere Taiwanees die net drie woorden engels spreekt, maar dat is juist leuk.
Omgekeerd ook...als je zelf een woordje chinees er tussen gooit, geweldig die reacties!
En nu zit ik hier samen met Nicole in de lobby, ik aan een halve liter Taiwan Bier en Nicole aan een cocktail, dit stukje te schrijven.
Momenteel klinkt hier "White Christmas" door de speakers, heel vreemd met nog steeds 22 graden op de teller om 22.38u plaatselijke tijd.
De jeugd ligt al te slapen, oma waarschijnlijk ook.
En wij gaan ook zo, benieuwd wat we morgen gaan meemaken....
De kerstsokken die de kids vanmiddag van het hotel hebben gehad zijn aan de buitenkant van de hoteldeur gehangen.
En de hotelkerstman heeft ze inmiddels ook al gevuld...

Trusten allemaal, bedankt voor het geduld en het lezen.

Morgen meer, stay tuned...